Николаевын тємєр замын буудал дээр хоёр найз уулзсаны нэг нь бїдїїн, нєгєє нь нарийхан ажээ. Бїдїїн нь дєнгєж сая буудлын газар хооллосон учир уруул нь тос болж боловсорч гїйцсэн интоор адил гялалзана. Тїїнээс херес, флердоранжийн їнэр ханхална. Нарийхан нь дєнгєж сая галт тэрэгнээс буугаад чемодан ваадантай бас хатуу цаасан хайрцагтай юм їїрчээ. Тїїнээс гахайн утсан мах, кофе цайны шаар їнэртэнэ. Тїїний ард урт эрїїтэй, туранхай авгай харагдах нь тїїний эхнэр, бас гимназийн єндєр сурагч нїдээ онийлгож харагдах нь тїїний хїї ажээ.
-Порфирий! Чи чинь? Хонгор минь, Хичнээн ч жил уулзаагїй билээ! Гэж бїдїїн нь нарийхнаа харж дуу алдав.
-Та минь! Миша Багын найз минь хаанаас гараад ирэв ээ гэж нарийхан нь гайхав.
Найзууд гурвантаа їнсэлдэж нулимс дїїрсэн нїдээр бие биеэ харцгаав. Хоёулаа бахдан гайхсан байв. Їнсэлдсэний дараа нарийн нь,
-Хайрт найз минь санаадгїй еэ Мєн сониноо, Їгїй наашаа сайн хараач, урьдын адил гялалзаж явах шив, єнєєх л дэгжин ганган хэвээрээ, бурхан минь, за тэгээд баяжаа биз, гэрлэсэн биз дээ? Би ч харж байгаа биз, гэрлэсэн… За, энэ миний эхнэр Луйза, Ванценбах нутгийн хїн… лютерийн шїтлэгтэй… Энэ бол миний хїї Нафанаил, гуравдугаар ангийн сурагч Нафаня, энэ миний багын найз, гимназид хамт суралцаж байсан юм гэж хэлэв.
Нафанаил бага зэрэг бодоод малгайгаа авав.
-Гимназид хамт суралцаж байсан юм., гээд нарийхан нь їгээ їргэлжлїїлэн -чамайг юу гэж хочилдог байлаа, санана уу? Сангийн ном янжуурын галаар тїлсний учир Герострат гэж, намайг ховчдуу болохоор Эфиальт гэж хочилдогсон. Хо-хо… хїїхэд байжээ.. , бїї ай, Нафаня, тїїнд жаал ойрт… энэ миний эхнэр Ванценбах нутгийн хїн… Лютерийн шїтлэгтэй.
Нафанаил бага зэрэг бодоод эцгийнхээ ард нуугдав.
-Ямаршуу амьдарч байна, найз минь. Алба хааж байна уу, хаагаад дууссан уу гэж бїдїїн нь асууж найзыгаа баяр хєєр болон харав.
-Алба хааж байна, эрхэм минь. Хоёр жил коллегийн ассесорын алба хааж Станиславын одон авсан. Цалин бага л даа… за тэрч яахав, эхнэр маань хєгжмийн хичээл заадаг, би хувиараа тамхины хайрцаг модоор хийдэг. Сайхан хайрцаг, ширхэгийг нь рублиэр зардаг юм. Хэрэв хэн нэгэн хїн арав юмуу илїїг авбал, мэдэж байгаа биз дээ, хямдхан єгнє. џаж ийгээд болж л байна. Яаманд алба хааж байсан. Одоо мєн газрынхаа харъяа энд ажиллахаар болсон юм. Энд ажиллана даа. За чи ямаршуу байна, дєрєв, тавдугаар зэргийн тушаалын албанд биз?
-Їгїй эрхэм минь, арай дээгїїр тавь. Би одоо нууц зєвлєгчийн алба хааж байна…. Хоёр одонтой гэж бїдїїн нь хэлэв.
Нарийхний царай гэнэт цайж, хєдєлгєєнгїй болсон боловч удсан ч їгїй инээмсэглэлээр дїїрэв Тїїний царай, нїднээс оч бадрах мэт байв. Єєрєє ч бєгтийж, дїнсийв… Тїїний чемодан, боодолтой юм, хайрцаг нь ч атугай атирчих шиг болов… Эхнэрийн нь урт эрїї улам сунах шиг. Нафанаиал номхон зогсож бїх товчоо товчлов.
-Би эрхэм дээдэс минь… Тун аятайхан байна, Багын найз гэж хэлж болох хїн гэнэт ийм єндєр тушаалтай болох гэж, хи-хи-хи
-За боль, юунд ийм янзаар ярина вэ? Чи бид хоёр багын найзууд атал ингэж хэргэм зэрэг хїндэтгэх нь юу вэ? Гэж бїдїїн нь ярвайв.
-Авєрч єршєє… яалаа гэж… эрхэм дээдэс таны агуу сэтгэлийн их анхаарал бол…амь оруулах ундаа мэт… энэ бол, эрхэм дээдэс минь, миний хїї Нафанаил… эхнэр Луиза, Лютерийн шїтлэгтэй гэж хэлж болно.
Бїдїїн нь хариу хэлэх гэтэл нарийхний нїїрэнд амтархал, бишрэл, хїндэтгэл илэрхий байхад нууц зєвлєгчийн бєєлжис цутгах шиг болов. Тэгээд нарийхнаас нїїр буруулж, салах ёс гїйцэтгэхээр гар сарвайжээ.
Нарийхан нь гурван хуруугий нь атгаж бїх биеэрээ мэхийж хятад хїн шиг хийхийлэв. Эхнэр нь инээмсэглэв. Нафанаил хєлєє тов хийлгэсэнд малгай нь уналаа. Гурвуулаа гайхсан байв.
No comments:
Post a Comment